1. |
Intro
01:02
|
|||
2. |
Laponi
06:02
|
|||
Sed a'e ma beaj diwezhañ
biskoazh ken brav gweledva
Aet omp ni, termajied
pell deus ar bed gwenn e livioù
Er broioù-mañ e vezemp klevet g'al loened
Gwrizioù hor bed dalc’het en o spered
An devezh 'pad e teu daeroù dezho
Eveldon-me, furlukin nemetañ o welo
Yen-du ar goañv war ar vro
kousket ar stêrioù skornet
Al laponi 'maon o kedal
soñj ur bed gwenn e livioù
Pa veven gant an dud-se
'oa 'vel ur vuhez nevez
Eno 'veven traken bev
soñj ur bed gwenn e livioù
C'est mon dernier voyage
Je n'ai jamais vu un si beau paysage
Nous sommes partis avec le cirque
dans ce monde où les nez sont blancs
La légende dit, que les rennes nous entendent, et nous comprennent
Que les ancêtres s'expriment à travers ces animaux
Ils peuvent couler des larmes si on touche leur cœur
Comme ma personne, ce pauvre clown qui pleure
L'hiver est glacial à mourir
Les eaux sont gelées
Je vous parle de la Laponie
dans ce monde où les nez sont blancs
Ma rencontre avec ces gens-là
C'était comme renaître
On me considérait comme être
dans ce monde où les nez sont blancs
|
||||
3. |
||||
Ma-unan emaon o komz
Meur 'oc'h c’hwi o selaou
Met pa gomzan 'vez ket selaouet ouzhin
N'eo nemet pa ganan
Aze vezo selaouet ouzhin
Ma glevfec’h ar pezh 'meus da lâret
E savfec’h ho revrioù heuget
Evañ ma gerioù, dislonkañ ho re
Bremañ ne ran ket van
Je suis seule à parler
Vous êtes plusieurs à écouter
Mais lorsque je prend la parole
On ne me prend pas au sérieux
Sauf quand je chante
Si seulement vous entendiez ce que j'avais à dire
Vous vous relèveriez de vos sièges dégoûtants
Boiriez mes mots, dégueuleriez les vôtres
Mais qu'importe...
|
||||
4. |
Breath I
01:10
|
|||
5. |
Kan d'al Loar
06:06
|
|||
E-kreiz ur fankizenn emaon, gourvezet, o sellet ouzh an oabl
Klevout a ran hiboud ar stêr em c'hichen
Flouret eo ma daouarn gant ar geotenn
lakaet bev gant an avel fresk a nij dindan ma dilhad
'vel ma fellfe d’ar glazvez chom ennon
Siwazh n'on ket 'vit distanañ.
Petra on deuet da glask amañ ?
Daoust hag-eñ ez eo un diskuizh pe ul lec’h evit sikour ac’hanon da zigeriñ ma daoulagad war ma doare bezañ ?
Perak ne daol ket an dud evezh ouzhin pa ran me ma seizh gwellañ 'vit o
selaou ?
Klozet eo ma daoulagad evit selaou spisoc’h kan an evned
Klevet a ran ur voualc’h
He heuliañ a ran ha kouezhañ a ra ma selloù war ur wezenn disheñvel diouzh
ar re all
A-bell e welan gerioù skrivet warni
Sevel a ran evit gwelet a-dost
Damlenn a ran ur frazenn
A-viskoazh ez on bet aketus evit selaou kudennoù an dud ha n'on ket evit
kompren perak ne glevont ket ma re
Tost a-walc'h on bremañ evit lenn :
« Kan d’al loar da gentañ, aze hepken 'vo tu klevout ar stered »
Je suis allongé au milieu d'une clairière, à regarder le ciel
J'entends le ruissellement de l'eau toute proche
Mes mains sont caressées par les herbes, animées par le vent frais qui souffle sous mes habits comme si la nature voulait rester en moi
Hélas je n'arrive pas à me détendre
Que suis-je venu chercher ici ?
Est-ce du repos ou un endroit qui m'aide à ouvrir les yeux sur ma façon d'être ?
Pourquoi personne ne fait attention à moi alors que je fais mon possible pour les écouter ?
J'ai fermé les yeux pour entendre plus distinctement le chant des oiseaux
J'entends un corbeau
Je le suis du regard, et découvre un arbre différent des autres
Je distingue de loin des écritures sur son tronc
Je me lève pour voir de plus près
On peut presque y lire une phrase
Depuis toujours je me suis efforcé d'écouter les problèmes de gens
Et je ne comprends pas pourquoi ils n'entendent pas les miens
Je suis assez proche maintenant pour lire :
« Chante d'abord à la lune, alors seulement tu pourras entendre les
étoiles »
|
||||
6. |
Skaramaka
03:46
|
|||
Savet 'm eus ma buhez amañ er sirk gant ar re all
Kavet em eus ur wreg ha graet tri bugel bihan dispar
Ma 'c'h afen kuit bremañ den 'bet na gomprenfe perak
Morse n'on bet kreñv 'walc'h 'vit lakaat 'n holl dud-se da ouelañ
Ma micher din-me 'zo lakaat 'n holl dud-se da c’hoarzhin
Ma daeroù o kouezhañ 'ra din bezañ 'r gwellañ furlukin
J'ai construit ma vie ici au cirque avec les autres
J'y ai trouvé une femme, et fait trois beaux enfants
Si je partais maintenant, personne ne comprendrait pourquoi
Jamais je n'ai eu la force de faire pleurer tous ces gens
Mon métier à moi est de faire rire les gens
Mes larmes qui coulent font de moi le meilleur clown du monde
|
||||
7. |
Gwerz Columbine
05:00
|
|||
Selaouit holl ma mignoned, tudoù joaius ha laouen
Klevit ma plij ma c’hanaouenn a zo nevez savet
Un istor deus an Amerik, bro ar gwir hag ar frankiz
Un ton diwar-benn ur skol-veur hag he deus bet gwalleur
Diouzh ar mintin pa c'hoarvezas, uhel an heol dija
An heol ruz-flamm o parañ war 'r bed o tiwadañ
Daou zen yaouank gwisket e du, ur gapuchenn war o fenn
O deus lâret din 'n ur dremen da dec’hout kuit diouzhtu
Un huchadenn ha dek ha kant, a-greiz-holl un darzhadenn
Ha taolioù fuzuilh dizehan, daouzek den oa marvet
N’eo ket dav klask e-barzh o fenn ar pezh 'zo troet da fall
War an douar n'eus ket un den a vefe didamall
Écoutez tous mes bons amis, gens joyeux et heureux
Entendez s’il vous plaît ma chanson nouvellement composée
Une histoire venant d’Amérique, pays de droits et de liberté
Un air sur une université frappée d’un grand malheur
Le matin où c’est arrivé, le soleil était déjà haut dans le ciel
Un soleil rouge flamboyant éclairant un monde sanglant
Deux jeunes hommes vêtus de noir, la capuche rabattue
M’ont dit en passant de m’enfuir sur le champ
Un cri puis dix puis cent, tout à coup une explosion
Des coups de feu à ne plus finir, douze personnes étaient mortes
Inutile de chercher dans leur tête ce qui a pu mal tourner
Il n’y a personne sur cette terre qui n'en soit pas un peu coupable
|
||||
8. |
||||
Un devezh sioul, mare distro an hañv
Hep goût da zen eo deuet war an douar un ael vihan dibar
An deiz goude 'z eus bet plantet ur wezenn
Bihan ha gwenn 'oa ket bravoc’h hini e liorzh ar baradoz
Plac’hig yaouank, teir blevenn war he fenn
A seblant gwan padal eo hi kreñvoc’h 'vit 'n avel hag an tan
Daoulagad glas digoret war ar bed
Ur sell dister a zo trawalc’h 'vidomp da vezañ saouzanet
Ur mouzc'hoarzh bras a oa ganti atav
Ken abred-se he doa tapet ar pleg da chom laouen bemdez
Echu an hañv, aet eo an aelig goant
Met he ene a chom ganeomp bepred 'barzh gwez pin bro Liban
Un jour tranquille quand revenait l'été
Sans crier gare est arrivé sur Terre un petit ange merveilleux
On a planta un arbre le jour suivant
Petit et blanc, il n’y en avait pas de plus beau au jardin du paradis
Petite fille, trois mèches sur la tête
Semble si fragile mais pourtant plus forte que le feu et le vent
Des yeux bleus grands ouverts sur le monde
Un simple regard suffisait à nous éblouir
Elle arborait toujours un grand sourire
Si tôt déjà elle avait fait le choix de rester heureuse chaque jour
L’été est fini, l’ange est parti
Mais son âme restera toujours avec nous dans les branches du cèdre
bleu du Liban
|
||||
9. |
Yezh Connection
05:20
|
|||
Digorit ho lagad ho kalon da selaou luskad un ton
Nevez savet diwar dasson ar pezh maget en hor greizon
Yezh dispriziet warni ar vezh, yezh ar blouked lakaet a-gostez
Brezhoneg, Gouezeleg, Kembraeg, Manaveg, holl yezhoù taget
N'haller ket livañ gwenn war wenn, na zu war zu
Pep hini 'neus ezhomm eus egile 'vit bezañ en e jeu
Soñjit tudoù d’ar re wasket, tud a-vil-vern bet daonet
Barnet d'un abeg truezek, distagañ sonioù buhezek
Ijin ur blanedenn unvan, hevelebiezh an holl dud
Hag evel-se 'vo kutuilhet broñsoù ur bed leun a hud ?
Kas din hag e kasin en-dro livioù splann hag entanus ma bro
Luskad diechu un eskemm 'giz un ton reel hep beg na penn
Nac’hañ an dañs-se a harz un hent, hini ar frankiz hag ar fent
Pa reer d’ur yezh bezañ gwasket, ene ur bobl a zo lazhet
Ouvrez vos yeux et votre cœur pour vous laisser porter par un air
Nouvellement composé en écho à ce qui brûle au fond de nous
Langue dépréciée, marquée de honte, langue des ploucs mis de côté
Breton, Gaélique, Gallois, Manxois, toutes les langues stigmatisées
On ne peut pas peindre blanc sur blanc, ni noir sur noir
on a tous a besoin de l’autre pour se sentir bien
Pensez à ceux qui sont opprimés, gens par milliers condamnés
Jugés pour une raison pitoyable, prononcer des sonorités vivantes
Imagine une planète unie, ressemblance entre tous les hommes
Est-ce comme ça que l'on cueillera les bourgeons d’un monde empli de magie ?
Donne-moi et je te rendrai les couleurs claires et joyeuses de mon pays
Le rythme sans fin d’un échange comme un air de reel sans début ni fin
Nier cette danse bloque un chemin, celui de la liberté et de l’amusement
Lorsqu’on opprime une langue, c’est l’âme d'un peuple que l’on détruit
|
||||
10. |
Kejañ gant an dour
04:28
|
|||
Aet eo an neñv da gousket, an avel 'zo savet
Echu 'rin ma buhez 'strad an dourioù brav
Gouelan a gont ma istor den 'n defe kredet
'Strad an dourioù bravañ
Hiñset eo al lien wenn etrezek an dremmwel
'Neus ket gwellañ devezh 'vit kejañ gant an dour
Mont 'ra ar bed da deñval, 'desped d’al loar gann
'Strad an dourioù bravañ
Goloet on gant holen, pounner eo ma dilhad
Sachet on 'trezek ar strad, steuziet ar stered
Ma c’horf na c’hell muiñ anal', met ur c’hwezh nevez
Kaset gant ur vorganez, 'strad an dourioù brav
Les cieux sont partis se coucher, le vent s’est levé
Je finirai ma vie au fond des plus belles eaux
des goélands racontent mon histoire, personne ne m'aurait cru
Au fond des plus belles eaux
La voile blanche est hissée à travers l’horizon
Il n’y a pas de meilleur jour pour rencontrer la Mer
Le monde s’assombrit malgré la pleine lune
Au fond des plus belles eaux
Je suis recouvert de sel, mes habits sont lourds
Je suis attiré vers le fond, les étoiles ont disparu
Mon corps de peut plus respirer, mais un nouveau souffle
Apporté par une sirène, au fond des plus belles eaux
|
||||
11. |
Breath II
01:43
|
|||
12. |
Soñjoù
08:14
|
|||
Kement a harzoù treuzet, kement a vuhezioù kejet
Pediñ ‘ran ac'hanoc'h da glevet, soñjoù un den divroet
Deuit em huñvreadenn, ma boest eñvorennoù
Heuliit, baleit an hentoù, memor un den harluet
Me n’on ket deus amañ ha n’on ket ken eus ahont
Kanañ 'ran deoc’h ma buhez ‘vit nompas ankouaat
Bep mintin e sellan ouzh an dud o vale
Ur valizenn em c’hichen, roud diwezhañ ma buhez
Gant ma yezh estren ha ‘meus ket c’hoazh disoñjet
Setu kroget ma istor, marvailh pe gwirionez ?
Deuit em hunvreadenn, ma boest envorennoù
Heuliit, baleit an hentoù, memor un den harluet
War vil hent on bet o vale
Noz ha deiz a-hed ma buhez
Nerzh ha kalon ganin bepred
Etrezek bed al levenez
Tant de frontières traversées, tant de vies croisées
Je vous invite à écouter les souvenirs d’un émigré
Venez dans ma rêverie, ma boite à souvenirs
Suivez, parcourez les chemins de la mémoire d’un exilé
Moi qui ne suis pas d’ici et qui n’est pas de là-bas
Je vous chante ma vie pour ne pas oublier
Tous les matins j’observe les gens qui marchent
Une seule valise à mes côtés, dernière trace de mon passé
Dans ma langue étrangère que je n’ai pas encore oubliée
Voilà que commence mon histoire, conte ou réalité ?
Venez dans ma rêverie, ma boite à souvenirs
Suivez, parcourez les chemins de la mémoire d’un exilé
J’ai marché le long de mille chemins
Jour et nuit toute ma vie
Force et courage toujours en moi
Jusqu’à la terre de mon bonheur
|
Skaramaka Bretagne, France
Skaramaka, groupe de Bretagne formé en 2008, développe un son rock aux multiples
influences.
Après quelques années de concerts en France et à l'étranger, le groupe présentera en sortie officielle à l'automne 2013 son premier album, "Soñj", véritable laboratoire d'expérimentations mêlant instruments traditionnels et modelages sonores contemporains.
... more
Streaming and Download help
If you like Skaramaka, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp